Stemwijzer? Stem niet!
Het kabinet is weer eens gevallen. Dick Schoof en de andere dienaren (want dat is wat het woord minister betekent) boden hun ontslag aan en gaan demissionair lekker verder met waar ze mee bezig waren. Het beleid moet immers worden uitgevoerd en zoals Rutte ooit opmerkte kan een demissionair kabinet niet worden weggestuurd, omdat het toch al demissionair was!
Aan wie boden Schoof en consorten hun ontslag aan? Aan de koning natuurlijk, degene die zij dienen. Maar dienen zij dan niet de burger, de kiezer die zij zeggen te vertegenwoordigen? Nee, natuurlijk niet. Dat fabeltje gelooft toch niemand meer op basis van de gebroken verkiezingsbeloften en het beleid wat in geen enkel verkiezingsprogramma stond, maar toch werd doorgevoerd?
Dat zou je toch verwachten, maar het vreemde is dat toch zeer veel mensen zich weer lekker maken met het vooruitzicht van verkiezingen. Een hokje op een lijst rood kleuren en daarmee de machtiging verstrekken aan de naam die naast dat hokje staat om de vertegenwoordiger te zijn van degene die op hem stemde. En dan naar de televisie gaan kijken met de vurige hoop dat de partij waarbij dat ingekleurde hokje hoorde de grootste mag worden en het beleid mag gaan bepalen.
Maar is het wel zo dat het beleid bepaald wordt door politici of partijen? Of werkt het systeem eigenlijk heel anders? De praktijk laat zien dat de wens van de meerderheid – het kabinet-Schoof kreeg overduidelijk de opdracht om immigratie in te perken – vrijwel nooit de uitkomst vormt van het regeerakkoord of van de doorgevoerde wetgeving. Hebben die politici eigenlijk wel invloed?
Wanneer de meeste en meest ingrijpende wet- en regelgeving komt vanuit de ongekozen, maar benoemde Europese Commissie en van internationale verdragen waar geen burger mee heeft ingestemd, is het eigenlijk best vreemd dat er nog steeds mensen zijn die stemmen op partijen die niks wezenlijks kunnen veranderen.
En het wordt nog vreemder als je beseft dat hoe vaak dit ook blijkt, een heleboel mensen keer op keer toch verwachten dat het deze keer anders zal zijn. Maar zoals Einstein al zei is de definitie van waanzin steeds hetzelfde doen en een ander resultaat verwachten. De politiek? Het is een show, poppenkast. Het is bedoeld om ons te laten denken dat wij zelf kiezen voor wat ons wordt opgelegd en ook om ons te verdelen.
Aan wie niet begrijpt wat ik hierboven schreef en aan wie nog gelooft dat mensen of burgers invloed hebben op het beleid wat over ze wordt uitgestort adviseer ik om de film Jones Plantation uit 2023 eens te bekijken. Eenvoudiger dan het in dit verhaal wordt uitgelegd kan ik het zeker niet maken. Eigenlijk zou deze film of het gelijknamige boek van Larken Rose verplichte kost moeten zijn. Mocht je de film niet kunnen vinden, stuur me dan een e-mail.
wappiegappie
Helemaal mee eens!